- otlakçı
- s. ve is. 俚́ 吃闲饭的(人), 好吃懒做的(人), 不劳而食的(人), 寄生虫
Türkçe-Çince Sözlük. 2014.
otlakçı
Look at other dictionaries:
otlakçı — sf., argo Asalak Bizim rahmetli İlhami de otlakçı idi ama hiç olmazsa bir inceliği vardı, adamı eğlendirirdi. M. Ş. Esendal … Çağatay Osmanlı Sözlük
asalak — is., ğı, biy. 1) Bir canlıda sürekli veya geçici yaşayarak ona zarar veren başka canlı, parazit 2) sf., mec. Başkalarının sırtından geçinen (kimse), abacı, ekti, otlakçı, tufeyli Birleşik Sözler asalak bilimi dış asalak iç asalak tam asalak yarı… … Çağatay Osmanlı Sözlük
